Can AKSIN, Yeni Şafak, 28.08.2001 

                                    Üzeyir Garih ve itibarlı olma konusu

Bu yazıyı yakın dostum Üzeyir Garih'in ölümü nedeniyle gittiğim Alarko Holding dönüşü yazıyorum. Çok üzgünüm.

Üzeyir Garih'e herkes, benim gibi "yakın dostum" der. Gerçekten de öyledir. Herkesin yakın dostudur.

Ama benimle dostluğu benim açımdan çok daha farklı idi. Görüşüne değer verdiğim, zaman zaman akıl danıştığım, moralimin bozuk olduğu zamanlarda, onunla konuşup moral aldığım bir "kötü gün dostu" idi.

Gazetede köşe yazısı yazması için onu ilk ikna eden bendim. Onun için beni birisi ile tanıştırırken "İşte benim patronum Can Aksın" derdi. "Estağfurullah, patronların patronunun nasıl patronu olurum" derdim ama yine de "ona ilk köşe yazısı yazdıran gazeteci" olmanın keyfini sürdürürdüm.

Holdingteki odasına bir taziye defteri koymuşlardı. Daha kısa bir süre önce aynı odada birlikte oturmuş, "Türkiye'nin nasıl daha iyiye gidebileceği" konusunda görüş alışverişinde bulunmuştuk. Maalesef bu yakın dostumuz artık yoktu. Hain eller tarafından katledilmişti. İçi insan sevgisiyle dolu olan bu değerli insan kim bilir hangi karanlık güçlerin seçtiği, "toplumu infiale sokacak, gelecek umutlarını karartacak, insanları korkuya ve umutsuzluğa sevkedecek en ideal hedef" oldu.

Allah gani gani rahmet eylesin, nur içinde yatsın.